"De Nul"
Dit verslag is geschreven nadat Ajax hun 32e titel hadden binnengehaald. Dus probeer ik enige vergelijking te krijgen met ons 2e elftal. Ik kan als enige overeenkomst verzinnen dat wij net als de “Godenzonen” de nul hebben gehouden dit weekeinde.
Wat??? Jawel. Ons tweede elftal heeft voor het eerst sinds tweeënhalf jaar de nul gehouden. Dit was een obsessie voor ons tweede elftal. Leider Henk Bakker wist nog als herinnering te vermelden aan de laatste wedstrijd met de nul, dat onze voorzitter Jan Grendelman zijn doel had schoon gehouden tegen het zoveelste elftal van Urk.
Zeer jammer is te vermelden bij dit feit dat onze vaste keeper van de laatste twee seizoenen, Sander Driezen, vorige week helaas geblesseerd geraakt is aan één van zijn vingertoppen . Op het werk bleef zijn vingertop in een machine steken met als gevolg dat voor Sander dit seizoen ten einde is. (Sander, namens het 2e elftal van harte beterschap).
Dus zijn streven (om een “clean-sheet” te halen) om voor eens en altijd van het gezeur af te zijn werd hem voor de neus weggekaapt door zijn uitstekende vervanger Dennis Heyman, die met één telefoontje meteen was over te halen om Sander te vervangen. Dennis bedankt!
Na een korte warming-up, kort maar fanatieker als afgelopen week, werd de aftrap om 14.40 uur verricht op het 2e veld van S.V.M. Met Johannes Lok als assistent-scheidsrechter. Blokzijl begon uitstekend aan de wedstrijd. Dat resulteerde in de eerste vijf minuten in drie prachtige aanvallen. Alleen het gewenste resultaat, de goals, bleven uit. Alleen liet dit gelukkig niet lang op zich wachten. René Groen speelde met een mooie lob Everard Rabbinge vrij voor de keeper. Everard ging door waar die vorige week mee gestopt was en maakte met een simpele beweging de 1 – 0 voor Blokzijl. Na menig kans, werd er in de 20e minuut wederom gescoord. Peter Oosterkamp stuurde met een sublieme steekpass Everard de diepte in. Everard, die op een slinkse manier de buitenspelval van de SVM verdediging ontliep, maakte zijn tweede van de middag. Een zeer verdiende voorsprong van 2 – 0. Blokzijl speelde goed, alleen na de 2 – 0 kwam er soms wat nonchalance in het spel. Dat uitte zich ongeveer vijf minuten voor het rust signaal. SVM in de aanval door slordig balverlies van Blokzijl. De middenspeler van SVM passt de bal op zijn spits, die in buitenspel positie stond. Deze spits raakt de bal niet aan en diegene die inspeelde ging alleen op Dennis af. Hij ronde keurig af, maar de scheidsrechter keurde het doelpunt af. Geheel onterecht. Dit bracht bij SVM wat emoties mee en bij ons bracht het wat verwarring, wat tot de rust ook goed te merken was aan het spel. Gelukkig bleef de voorsprong van 2 – 0 staan op het scorebord.
De thee stond klaar en er werd een wissel toegepast. Everard had privé aangelegenheden en had gelukkig voor ons nog wel de spullen gepakt om voor één helft aan te treden. Carlo Noordwijk verving hem in de spits. Carlo had in de warming-up zijn traditionele poortje al gemaakt, dus veel meer konden we ook niet van hem verwachten. Carlo, die naar eigen zeggen meerdere stappen vooruitdenkt, zegt soms niet begrepen te worden. Dat was dan ook te zien aan een actie van hem in de 2e helft. Maar alle gekheid over Carlo. Een voorbeeldspeler voor ons 2e elftal, voor ons leiders is hij de ideale man. Zeurt nooit over een wissel. Mag ook eens gezegd worden. Dan de 2e helft. Tot een kwartier voor tijd was het niet te tellen hoevaak Blokzijl voor de keeper van de tegenstander heeft gestaan. Gelukkig stond het 2 – 0. Maar bij een brilstand had je er niet zo om kunnen lachen wat er nu gedaan werd langs de zijlijn. “Comedy Capers” (Stomme film komedies uit de jaren 60, stomme betekent hier zonder geluid) werd er geroepen. Gerbrand Smedes kon het na de wedstrijd niet helemaal in woorden uitdrukken, maar superlatieven kwamen niet echt uit zijn mond. Heel begrijpelijk van Gerbrand, die op rechts een zeer goede wedstrijd voetbalde en menig speler alleen voor de keeper zette. Zijn inzet werd niet beloond met doelpunten.
Dan, een kwartier voor tijd, doet zich hetzelfde scenario voor als in de 1e helft. Alleen nu was het de pech voor René Groen. René omzeilde de buitenspelval en maakt rustig en beheerst de 3 – 0. Alleen de hoofd opleidingen van het scheidsrechterkorps van SVM zag hier weer geheel onterecht een buitenspelsituatie in. Weer keurde hij een doelpunt op eigen hachie af. René revancheerde zich vijf minuten later door Robin de Boer (In buitenspelpositie) weg te sturen die in twee pogingen de keeper van SVM verschalkte. Eindelijk de 3 – 0.
Onze twee C-Junioren Roy Holman en Bart-Jan van Houwelingen werden in goed overleg met de leiders niet ingebracht. Zij namen dit zeer volwassen op en snapten de situatie die de leiders hen voorspiegelden. De twee jeugdige spelers van de C-Junioren verdienen alle lof omdat zij hun vrije zatermiddag opofferden voor géén speelminuten. Maar met het vooruitzicht dat zij volgende week een belangrijke wedstrijd hebben voor het kampioenschap kun je soms verstandiger zijn om in bepaalde wedstrijden zulke jongens te sparen. We moeten voorzichtig zijn met onze talenten die in de toekomst hopelijk onze club gaan dragen. Aanstaande zaterdag 11 mei wordt er om 10.30 uur thuisgespeeld door de C-Junioren. De C-Junioren verdienen ook de aandacht van ons. Zij hebben ons het gehele jaar geholpen. Dus andersom hoop ik, voor diegenen die kunnen, dat wij met zijn allen ook een keer de C-Junioren gaan ondersteunen.
Dan was er nog één wapenfeit te vermelden over deze wedstrijd. Robin de Boer werd op de middellijn aangespeeld door Marco ten Wolde. Robin soleerde over de gehele linkerflank en schoot de eindstand van 4 – 0 achter de keeper. Robin beloond het tweede elftal met zijn basisplek om twee doelpunten terug te geven. Goed werk Robin.
Aanstaande zaterdag 11 mei wordt er thuis om half twee aangetreden tegen de nummer 2 op de ranglijst Genemuiden. Een zeer lastige klus voor interim-coach Richard “Jaap de Groot” Jägers (Henk en Berry zijn beide verhinderd) om de drie punten binnen de hekken van sportpark “de Uiterdijken” te houden.
