De wedstrijd van vandaag zou voor Blokzijl JO-17 het kampioenschap kunnen opleveren. 9:45 uur aanwezig zodat we op tijd op de foto konden voor een foto met onze hoofsponsor, autobedrijf Marco van Beek.  Nadat deze formaliteiten achter de rug waren nog even weer de kleedkamer in voor de wedstrijdbespreking. Deze werd door de perikelen van afgelopen week niet gedaan door vaste coach Roel, maar het gelegenheidsteam Kees, Sam en Henk.

Na de warming-up konden we eindelijk aan de wedstrijd beginnen. Delfstrahuizen leek, en bleek, een ‘potige’ tegenstander. Ze schroomden vanaf het begin niet om de botte bijl te hanteren, wat scheidsrechter Marty Kamphuizen noopte er ‘bovenop’ te zitten.  Wat hij dan ook deed. De eerste 20 minuten was de wedstrijd eigenlijk gewoon in evenwicht met alleen een 100%-kans voor Ealse als noemenwaardig feit. Met een perfect passje binnendoor werd hij alleen op de keeper afgestuurd. Echter, op het moment van schieten gleed Ealse enigszins weg waardoor hij niet voluit voor een hoek kon kiezen. De gelegenheidskeeper van Delfstrahuizen bracht met de voet redding.

Na 25 minuten verliet Steven het veld voor Daan. Een minuut daarna was het ‘kassa’. Goed doorzetten door Damiën op rechts bracht de bal op randje 16 voor de voeten van Ruben. Deze aarzelde niet en kegelde de bal in de korte hoek. 1-0. Het bracht Delfstrahuizen ertoe om in het verdere verloop van de eerste helft de duels nog wat steviger uit te vechten. Vooral hun aanvoerder solliciteerde nadrukkelijk naar ‘rood’. Het was dat zijn leider ingreep en hem naar de kant haalde anders hadden ze toen al met 10 man verder gemoeten.

Vlak voor rust, een scrimmage in het strafschopgebied van Delfstrahuizen bracht de bal voor de voeten van Auke. Ook deze treuzelde niet en haalde de trekker over voor 2-0. Mooi moment zo net voor de thee. Verder stonden we ook gewoon goed te voetballen.  De beide backs, in de personen van Jannick en Toby, gaven geen krimp, en Auke en Enrico stonden als ‘een huis’ in het centrum waarbij ze om beurten nog wat extra power op het middenveld konden geven. Het middenveld met Jan, Bram, Ruben en Damiën bikkelde als vanouds en Ealse en Daan sleurden zich een slag in de rondte.

In de rust nog even het puntje op de i door Kees, met de waarschuwing dat Delfstrahuizen na de thee er vol op zou klappen. De hoop op een goed resultaat voor hen werd echter al zeer snel de grond in geboord. Daan zette op links goed door en wist de bal bij Ealse te krijgen. Deze wist goed door te zetten en de 3-0 tegen de touwen te schieten. Wedstrijd gespeeld zou je zeggen. Maurits kwam erin voor Jannick en Blokzijl leek de touwtjes wat te laten vieren. Dat bleek ook, want Delfstrahuizen zette aan voor een offensief. Jörgen, die tot dat moment bijna nog geen werk te verrichten had gehad kon niet voorkomen dat de 3-1 tegen het net gewerkt werd. Blokzijl werd weer wakker en Delfstrahuizen gooide er nog een schepje agressiviteit bovenop. Een lelijke schop op de enkel van Daan leverde een opstootje op. Gevolg: Blokzijl moest verder met 10 en Delfstrahuizen, die op dat moment al met nog maar 10 spelers op het veld stonden, werd gereduceerd naar 8.

Voor Kyran bleek een invalbeurt er niet in te zitten. Hij gaf na zijn warming-up te kennen dat zijn lies te veel opspeelde, zodat we met hem geen risico hebben genomen.

Daan brak nog maar eens door op rechts, trok vanaf de achterlijn de bal terug op de penalty-stip, waar Anne kwam inlopen en snoeihard de 4-1 binnenschoot. Prachtige aanval, schitterend doelpunt. Toen Ealse er korte tijd later ook nog 5-1 van maakte was de wedstrijd, als die al niet gespeeld was, helemaal in het slot gegooid. Vlak hierna kon hij met zijn lichte blessure naar de kant gehaald worden en mocht Steven nogmaals het veld betreden. 10 minuten hierna blies de scheids voor het laatst op zijn fluit en was de buit binnen.

Wat volgde was een bescheiden feestje: Een rit op de kar door Blokzijl (Met dank aan Enno Stap en de Strandhoeve) en een patatje en wat hapjes in de kantine. Dat hierbij een paar drankjes genuttigd zijn spreekt voor zich.

Wij bedanken Roel Boonstra voor zijn inzet in de afgelopen periode. Zijn nimmer aflatend enthousiasme en inzet hebben tot dit resultaat geleid. Helaas heeft Roel besloten te stoppen. Over hoe het verder moet zal de TC zich in de komende periode buigen. Er zit, wanneer alle neuzen de goede kant op staan en iedereen de gemaakte afspraken nakomt, nog veel rek in deze groep.

Voor nu is het winterstop en we hopen in februari weer met frisse moed aan een nieuwe competitie te beginnen.

Henk Bakker