S.V.B.S. 77 vs Blokzijl
Belt-Schutsloot 4 april 2010
Een veldslag is een geregeld militair treffen tussen verschillende vijandelijke landlegers die met elkaar slaags geraken. Omdat het vaak over open vlaktes gaat waar de slag plaatsvindt, worden deze slagen veldslagen genoemd. Het terrein waarop de strijd doorgaat noemt men slagveld. En het slagveld bevond zich vandaag op de afgeplagde kragge van sportvereniging Belt-Schutsloot. De thuishaven van het leger van generaal Pals. Menig veldslag werd op deze ondergrond verricht, hier kende men mooie overwinningen maar ook zure nederlagen. Ook vandaag diende men op volle oorlogssterkte op het slagveld te staan. Het leger van generaal Pals en luitenant-generaal Joop Stam had in het nieuwe oorlogsgewaad van de Goede watersport nog geen overwinningen geboekt. Vandaag moest en zou dat gebeuren omdat voor de tweede keer dit jaar de slag om de Belterwieden plaats vond. Generaal aan vijandelijke zijde was de niet geheel onbekende Joop van den Berg. De eerste slag was door de Belt verloren maar de oorlog wil men koste van alles winnen. Daarom werd er in de week vooraf getraind op aanvallen vanuit stilstand. In de moderne volksmond wordt dit wel corners of vrije trappen genoemd. Deze werden uitgevoerd door de nieuwe generatie oorlogkrijgers: Raymond en Rik.
Op de dag van de veldslag werd in de oorlogsbunker de geplande strategie doorgenomen. Na de korte speech van de generaal werden buiten in de regen de kanonnen geladen en werden de eerste schoten op eigen doel gelost om warm te draaien. Vaandeldrager van het Beltiger leger was Arno Boxum. Daar waar iedereen klaar stond voor de veldslag liet de leidsman van vandaag de oorlogshoorn schalken.
Het was begonnen. De Belt begon vrij redelijk aan het spel wat resulteerde in een aantal kleine kansen. Ondanks dat het van beide kanten niet sprankelend oogde wat men liet zien was er bij de meeste soldaten wel enige strijdlust te ontdekken. Slechts een enkeling in het veld miste de scherpte die tijdens veldslagen van deze categorie geëist zijn. Verdere toelichting op die personen leek de auteur van deze oorlogsroman niet nodig. Na een minuut of twintig te hebben gevochten kreeg de Belt een corner. Hier was op getraind en de beide generaals schreeuwden de manschappen op de juiste plaats. Het was Raymond die de kogel op het juiste plekje voor gooide waardoor de geslepen sergeant 1e klasse Jesse van de Dijk het vijandelijke doel bekogelde. Tegen dit dondergeweld was de Blokzieliger defensie niet opgewassen en dat betekende de belangrijke 1-0 voor SVBS. Ook was er tegenslag voor het Beltiger leger. Aanvalssoldaat Jarno moest het slagveld verlaten doordat hij geraakt was op zijn enkel. Zelfs hospik Kruizinga kreeg de schade niet ongedaan. Na afloop leek het erop of er een kanonskogel in het enkelgewricht van Jarno te vinden was. Laatstgenoemde liet zich vervangen door Sander. De soldaat die menig tegenstander en voedsel rauw lust. Tijdens de verdere eerste helft waren er slechts een paar kleine kansjes aan beide zijden maar de stand veranderde niet.
In het kwartiertje rust kwamen de generaal en zijn luitenant-generaal weer aan het woord. Het was redelijk maar niet goed genoeg wat de soldaten lieten zien vandaag. Oftewel de tweede helft zal er door het leger nog meer inzet en felheid getoond moeten worden. De tweede goal moest er gauw in om zo de overwinning veilig te stellen. Kansen hierop waren er in de tweede helft al snel te zien. Zo liet Sander een grote kans onbenut door niet met links uit te halen maar de bal nog een keer voor zijn rechter te leggen. Ook was er een grote kans voor onze kapitein met de band om de arm. Zijn inzet ging helaas niet in het vijandelijk doel. Vanuit de achterban was deze middag een oorverdovend support te horen wat de spanning aardig opvoerde. Hoogtepunt deze tweede helft bevond zich niet op het slagveld maar op de zijlijn daarvan. Vaandeldrager Boxum kreeg te maken met de harde kern uit Blokziel. Dit was mentaal een oerzware strijd maar vastberaden als hij is liet hij zich vandaag niet uit het slagveld slaan en stak met regelmaat zeer kordaat zijn vaandel de lucht in. Bijna was het hem gelukt de vijandelijke generaal uit te schakelen door met zijn vaandel gezicht te treffen. Nu was ook naast het slagveld de strijd volop losgebarsten. Vanuit het slagveld was te zien dat zelfs minister van het ministerie van defensie Gert Stam het slagveld betrat om deel te nemen aan deze “battle”. Spanning was vandaag het woord wat bij deze beladen veldslag hoorde. Blokzijl liet namelijk nog een paar keer van zich horen en trof zelfs het aluminium van onze goal. Dit kon SVBS echter ook en Frank Spans ontlaadde zijn kanon vanaf 1120 meter vanaf de vijandelijke target. Zijn kogel belande op de deklat waardoor de stand nog steeds 1-0 bleef. De Leidsman met de hoorn liet de soldaten nog 3,5 dag door strijden maar toen viel toch de schelle klanken van het eindsignaal. Uitgeput kwamen de soldaten weer bij elkaar. Er werd feest gevierd op de overwinning uiteraard ging dit gepaard met het geliefde oorlogssap. De generaals schudden elkaar de hand en in uiterste berusting op het resultaat liet generaal van den Berg zich voederen door de Belt. Eieren, snert en bier waren zijn troostende factoren en hij consumeerde ze in de weet dat volgende jaar een nieuwe veldslag aankomende is waarin opnieuw gestreden zal worden om het Belterwijde. De soldaten vermaakten zich met het oorlogssap en het bekende rad van avontuur om minister van financiën Dirk Klaver ook tevreden te stellen.
Omdat belangen van bevelhebbers van beide partijen en deze journalist niet altijd parallel lopen kunnen er bepaalde spanningen ontstaan in de nabije toekomst. Ik attendeer u erop dat deze verslaglegging geen verdere propagandistische doeleinden kent.
Uw oorlogsverslaggever:
Ernest Hemmingway
