Mijn motto, ook bij een verloren wedstrijd hoort een verslag:
Zaterdagmiddag stond de wedstrijd tegen Urk op het programma. Na de fantastische overwinning van vorige week tegen VENO leek er niets mis te kunnen gaan vandaag. Het overwinningsgevoel zat goed in de groep en er werd met goede moed warm gelopen om vandaag ook weer de drie punten te pakken. Het zou niet echt een makkie worden, Urk knalt er altijd vol in, aan strijdlust is op Urk geen gebrek. Dus, onze missie was ook, lekker fel beginnen, en met z’n allen weer een lekker potje voetballen.
Na het eerste fluitsignaal bleek ons vermoeden te kloppen, Urk zat er direct op en lieten ons niet in ons spel komen. Altijd net een stapje te laat, net dat ene graspolletje dat niet werd verwacht, of weer een voet van een dame van Urk die in de weg stond die de combinaties van Blokzijl deden mislukken. Ook de wind tegen en de zon vol in de snufferd, het zat ons allemaal niet mee. Bij Blokzijl liep het dus van geen kant, en Jan liet langs de kant dan ook van zich horen. Allemaal met de goede bedoeling om dames scherper te krijgen en een beetje op te peppen. Het werd in het veld niet goed ontvangen, al snel kreeg Jan te horen dat hij zijn mond moesten houden, en verstandig als Jan was deed hij dit ook. Het eerste tegendoelpunt van Urk zat er dan ook aan te komen. Een terugspeel bal van Jannie kwam pardoes in de voeten bij een voorhoede speelster van Urk, die wist hier wel raad mee, de 0-1 lag in het netje. Tja, dat was even een domper, na het goede spel van vorige week was het deze week niet echt om over naar huis te schrijven. Ook lag vlak voor rust de 0-2 achter Melanie, Urk was net iets feller in de duels en haalde ons goed uit ons spel. Yvette had voorin weinig te vertellen tegen de twee centrale dames van Urk en ook Marjolein had een super snelle tegenstandster bij haar staan waar ze maar niet langs kwam. Iets wat we dit seizoen nog niet hadden meegemaakt. Het rustsignaal kwam ons dan ook niet verkeerd uit, er moest iets veranderen…
In de rust was het voor het eerst dit seizoen helemaal stil in de kleedkamer, niemand zei wat en iedereen keek naar elkaar. Dit moest voor Jan ook even wennen zijn. Maar bij het begin van zijn speech begon het gekakel dan toch, iedereen wist wel te weten waar het aan lag, maar al snel riep Marleen H. de groep weer tot stilte, ze wilde graag weten wat er veranderd moest worden. Dus, Jan kon van wal steken. Er werd weer met hoge lange ballen gespeeld, iets wat niet handig was met de harde wind, ook werden de duels te slap aan gegaan en de combinatie over de grond werd te weinig gezocht. We moesten wat slimmer worden in ons spel en zelf ook oplossingen verzinnen als het niet liep. De tweede helft zou beter worden, de zon in de rug en ook de wind mee, dat zou toch allemaal ook helpen.
En dit leek ook het geval, na rust werd het spel niet veel beter maar wel werd de 1-2 gescoord. Dit gaf hoop. Er waren kansen voor de 2-2, en bal op de paal en een goede keepster stonden onze gelijkmaker in de weg. En Urk bleef vechten, nadat Melanie geblesseerd was uitgevallen omdat ze verkeerd op haar schouder terecht was gekomen stond Janita op doel. Haar eerste redding had ze al op haar naam staan, maar aan de 3-1 kon ze weinig doen, een goed hard schot in de lange hoek. De eerste nederlaag van het seizoen zat eraan te komen. Er werd wel voor elkaar gevochten, en geprobeerd om de combinaties op te zetten maar niemand had ‘het’ vandaag. Allemaal uit vorm, iedereen had vorige week teveel gegeven en een lichte onderschatting van Urk leken de problemen van Blokzijl te zijn. De 3-2 werd nog wel gemaakt, maar het geloof in de overwinning leek bij niemand echt meer aanwezig te zijn. En nadat in de laatste vijf minuten Urk de 4-2 leek het laatste restje hoop ook verdwenen te zijn.
Tja, een bar slechte wedstrijd van onze kant, een slechte sfeer in de kleedkamer en een heftige discussie na de wedstrijd. Nee, deze week geen feest in de kantine voor de dames.
Dames, ik zeg: Gauw vergeten en de volgende wedstrijd er met z’n allen weer vol tegenaan! Het seizoen is nog lang niet afgelopen…
Groetjes Monique
