Eindelijk was het dan weer zover! Naar maanden lang geen wedstrijd te hebben gevoetbald, ging het zaterdagmiddag 21 februari dan toch gebeuren. Er stond een vriendschappelijke wedstrijd gepland tegen Beltschutsloot, de hele ochtend werd te telefoon in de gaten gehouden of het toch niet wéér afgelast ging worden, maar het smsje van Jan bleef deze week gelukkig uit. Het was ook wel weer eens tijd dat de volle 90 minuten gespeeld werden want onze laatste wedstrijd dateerde van 9 november, en volgende week staat toch de koploper op het programma. Dus iedereen was in zijn nopjes dat er deze week eindelijk weer eens gespeeld kon worden.
Nou ja, iedereen.. We mochten blij zijn dat we weer een team bij elkaar hadden. Paula had de hele morgen zo ongeveer op het toilet doorgebracht dus die lag lekker in bed. Marleen en Janita hadden die middag andere verplichtingen waar ze niet onderuit konden. En onze Kitty heeft rugproblemen, dus ook zij kon helaas niet mee doen. Dit betekende dat dus zo ongeveer onze gehele vaste verdediging er niet was. Maar dat was geen probleem, aangezien Marianne haar come-back maakte vandaag. Volledig hersteld van haar enkelblessure was ze er vandaag voor de volle 90 minuten bij. Het gelegenheidsduo Leonie en Nienke vormde het centrum van onze verdediging. Ook voor Leonie was het lang geleden dat ze een wedstrijd had gevoetbald, maar ze had er vertrouwen en vooral veel zin in. En Nienke, tja, Nienke. Het was voor haar een speciale dag. Eerst werd er in de kantine voor haar gezongen, daarna heerlijk van haar (eigen gebakken) taart gesmuld en als cadeau kreeg ze van ons de aanvoerdersband. Haar dag kon nu al niet meer stuk! En linksback werd vandaag de positie van Denice. Ze kreeg uitleg van Jan wat haar taken precies waren, en heeft deze keurig uitgevoerd. De rechtsbuiten van Beltschutsloot had niets te vertellen. Het middenveld bestond uit Mirjam, Monique en Renah. En ook de voorhoede was als vanouds, met Marleen, Yvette en Marjolein.
De wedstrijd verliep het eerste half uur prima. Er werd goed gecombineerd en vooral veel gescoord. Dus aan de scherpte zal het volgende week niet liggen. Waar het misschien wel aan kan liggen is de conditie. Want die ontbreekt bij een heleboel dames nog. Maar ja, wat wil je ook als je meer dan drie maanden geen wedstrijd hebt gespeeld. In de rust stond het 7-0. Er was dus geen vuiltje aan de lucht. Nou was SVBS nou ook niet echt wat we ervan verwacht hadden. Het lag vooral aan de keeper van onze tegenstander. Want die blonk nou niet echt uit in zelfvertrouwen. Maar misschien was het ook wel gewoon de alertheid van onze voorhoede dat de bal al zeven keer in het net lag. In ieder geval, Jan was tevreden maar hij wilde wel in de tweede helft zien dat we het goede spel van de eerste helft doorzette.
Dit verliep dus niet zoals gepland. De lange bal werd te vaak gebruikt en van de mooie aanvallen uit de eerste helft was weinig terug te zien. De Belt kwam er af en toe gevaarlijk maar hun spitsen waren niet scherp genoeg, of moet ik zeggen dat Janine weer een voortreffelijke wedstrijd heeft gekeept. Keurig de nul gehouden en voorin werd toch ook nog 4 keer, de in de tweede helft iets betere keeper, gepasseerd.
Einduitslag: 11-0. Keurig dacht ik, na 3 ½ maand zonder een wedstrijd gespeeld te hebben. Dit schept vertrouwen voor volgende week. Wolvega kom maar op!
En voor de liefhebber, doelpunten gemaakt door:
Yvette 5x
Monique 3x
Marleen 2x
Marjolein 1x