Vandaag stond de wedstrijd tegen Ens op het programma. De eerste ontmoeting tegen Ens, tevens in Ens, was geen succes geweest, wij speelden daar 3-3 gelijk. Wij moesten vandaag winnen om kans te behouden op het kampioenschap én we wilden het gelijkspel van de vorige keer graag rechtzetten. We begonnen met 13 dames en eindigden helaas met 11 dames, hier later meer over. Het zonnetje scheen lekker, dus voor de toeschouwers was het een heerlijke voetbalmiddag. Een bijkomend feit is dat we onze uit-shirts aan moesten trekken i.v.m. de groene shirts van Ens, dit beloofd niet veel goeds, want die rode shirts brengen ons meestal geen geluk!
Tijdens de warming up waren we eigenlijk meer met de tegenpartij bezig dan met onszelf. We stonden met verbazing te kijken hoe fanatiek onze tegenstanders bezig waren, dit waren wij niet gewend (dit is misschien ook wel onze kracht). Ens deed bijna een hele training voor de wedstrijd. Wij tikken simpel de bal over om een beetje het balgevoel te krijgen, maar we zorgen ervoor dat we nog niet té moe worden.
De wedstrijd begint, in de beginfase ging het aardig gelijk op. Na ongeveer 20 minuten stapt iemand op Yvette haar voet, waardoor haar voet verdraait en ze veel pijn heeft. Yvette kan niet verder spelen, in de rust is ze naar het ziekenhuis gegaan en later blijkt dat haar enkelbanden waarschijnlijk opgerekt zijn. Balen! We gingen verder met Ida in de spits. We speelden grotendeels op de helft van Ens, wat resulteerde in kleine kansjes. Uiteindelijk kwam dan toch het verslossende doelpunt, de bal kwam voor Marjolein haar voeten, zij twijfelde geen moment en scoorde de 1-0. Met deze stand gingen we de rust in.
In de rust gaf Jan aan dat we iets feller moeten zijn, we moeten laten zien dat we willen winnen én net even een stapje harder lopen, zodat we eerder bij de bal zijn dan Ens. Hij had er overigens wel vertrouwen in, wij hadden controle over de wedstrijd en als we gewoon rustig bleven, kwamen er nog genoeg kansen en scoren we er altijd nog wel weer één.
De tweede helft begon goed, wij bleven goed tikken en we zorgden ervoor dat Ens weinig kans tot aanvallen kreeg. Gelukkig kwam al vrij gauw na de rust het tweede doelpunt. Marjolein werd weggestuurd en wilde om de keepster heen, de keepster kwam erg ver haar doel uit, waardoor Marjolein en de keepster even later ongeveer bij de cornervlag stonden uit te vechten wie de bal kreeg, Marjolein had het gevecht gewonnen en zag Janine vrij staan, die schoot gelijk richting het doel en de bal ging erin, 2-0! Toen kwam de tweede blessure, Kitty ging door haar rug heen en had ook erg veel pijn, einde wedstrijd voor Kitty.
De wedstrijd is verder niet echt meer spannend geweest, wij speelden de wedstrijd goed uit, Ens had geen kans meer. Ongeveer een kwartier voor tijd schoot Marleen op het doel, bijna een doelpunt, maar net tegen de lat aan. De bal kwam via de lat voor Marjolein haar voeten en die schoot ‘m er alsnog in. Nu was de wedstrijd definitief beslist. Er kwam zelfs nog een doelpunt, omdat Ens 1 op 1 ging spelen kregen de spitsen nog meer ruimte en kon Marjolein er nog één intikken. 4-0 was de eindstand.
Na de wedstrijd hoorden we dat Veno punten had laten liggen en Desz had gewonnen. De strijd om het kampioenschap gaat nu echt beginnen, het zal nog erg spannend worden.
Janine
