Op deze zonnige 3e mei van 2014 mochten de veteranen van Blokzijl de strijd aangaan met Urk. De wedstrijd op Urk eindigde aan het begin van het seizoen in een spectaculaire 5-5 eindstand. Vandaag voor het eerst en waarschijnlijk voor het laatst dit seizoen een eitje voor onze leiders. Een selectie van 21 man hebben ze het hele seizoen nog niet ter beschikking gehad maar vandaag was het dan toch echt zo ver. Sander Driezen verdedigde uiteraard de goal en liet iedereen verbouwereerd staan door de nul te houden. Bert Jan liet het eerste lopen om toch maar met ons mee te doen. Raimon de Boer stond paraat ondanks zijn gescheurde enkelbanden. Broer Robin zijn bovenlip zat niet meer gezwollen voor zijn ogen. Sander Boxum zijn ribben zaten weer goed. Mark Buis zijn schouder echter niet.  Rene Groen had zijn beide knieen weten op te lappen. Hendrik Donker dacht voor 23,6 % te kunnen spelen. ( wij wisten echter 100% van niet). Lo van Gemert kwam maar op de fiets. Gerard Knoppers kwam afgetraind binnen de lijnen. Martijn Kuik wist niet of hij op doel wilde, rood zou pakken, of toch maar voor een goaltje zou gaan. De gebroeders Lok waren ook van de partij, maar of ze dat zelf ook wisten dat betwijfel ik. Richard stond vederlicht te trappelen van ongeduld aan de aftrap. Carlo zocht een poort. Everard was aan het aftellen voor de geboorte van zijn eerste kind maar was in gedachten wel aanwezig. Kees was op zoek naar een vinger. Gerbrand liet zijn dames in de steek om er ook bij te zijn. Menno wilde topscoorder blijven. Marco had het rad van fortuin zelfs achter op de fiets gebonden. Dennis miste wedstrijdritme en dat hielde we ook maar zo. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. De beste wedstrijd van het seizoen van het 2e van Blokzijl. Voetbal om van te watertanden en het lang gemiste tikkie takkie voetbal was weer helemaal terug. Blokzijl tevreden met het spel en Urk tevreden met de uitslag 0-0.