Vandaag een kraker op papier. Genemuiden komt naar Blokzijl toe en heeft aan een puntje genoeg om het kampioenschap binnen te halen. Dat deze gefrustreerde ploeg alles op alles zette om dat te realiseren bleek wel uit het team waarmee ze arriveerden in Blokzijl. Van de ploeg waar we in Genemuiden een aantal weken gelden hadden gespeeld waren er nog zegge en schrijven 4 of 5 van over. De rest bleek aangevuld met spelers die duidelijk uit andere elftallen over waren komen waaien maar wel speelgerechtigd waren om te ballen. Uiteraard werd dit via de computer even gecontroleerd door de scheidsrechter van deze middag Jan Grendelman. Bij Blokzijl uiteraard weer de nodige personele problemen maar leiders Berry en Henk hadden er toch maar weer een representatief team van gebrouwen.
Blokzijl begon helemaal niet verkeerd en de eerste kansen waren dan ook voor de vandaag in het rood spelende groen-witten. Maar gedurende de eerste helft trok Genemuiden het spel meer en meer naar zich toe en goals konden dan ook niet uitblijven. Met de rust stond er dan ook een 0-2 tussenstand op het scorebord waarmee de Genemuidenmannen maar wat trots op waren. Na de rustzagen we hetzelfde spelbeeld als in de eerste helft en toen Sander Boxem ook nog eens uitviel met jetlag klachten (duizeligheid) zakte het als een kaartenhuis in elkaar bij Blokzijl. Genemuiden liep makkelijk uit naar een 0-4 voorsprong en toen Jan Grendelman een kwartier voor tijd voor het eindsignaal floot waren onze zielige tegenstanders van vandaag als een kind zo blij met het behaalde kampioenschap. Met de niet gemeende felicitaties en de daarbij horende bloemen van Blokzijl mochten ze weer op tijd vertrekken naar hun @#$%^&^stad. Voor Blokzijl een goede les voor in de toekomst. Om zulke praktijken te voorkomen hadden we gewoon vaker de punten moeten binnen halen waar dat makkelijk kon. Maar door personele problemen maar vooral een te slappe trainingsopkomst hebben we de afgelopen teveel laten liggen om het Genemuiden nog lastig te maken.
