Zaterdag, een nieuwe wedstrijd op het programma, Espel 4.
Het was redelijk weer om op de fiets naar de kantine te gaan dus om
12 uur spraken Bert en ik af bij de brug. We fietsten samen over de dijk
en vroegen ons af hoeveel spelers er zouden zijn. Bert communiceerde ondertussen met de schapen en vroeg of ze aan de kant konden gaan, nou geen probleem. Vlakbij Blokzijl liep nog een ander diersoort, maar die hadden wat meer moeite om aan de kant te gaan.
Aangekomen in de kantine waren er al wat collega-voetballers maar nog geen compleet elftal. Ronald stelde ons gerust want volgens hem komt het wel goed. Er was een nieuwe speler, Dennis P,die meeging spelen. We stonden nog even in de kantine en het werd tijd om ons om te gaan kleden. We feliciteerden Gerland, omdat hij voor de 2e keer papa is geworden en gingen de warming-up doen.
Theo,de scheids, kwam het veld op en we gingen tossen. Espel had de aftrap. Voor we begonnen zegt René als we dit verliezen voetbal ik nooit weer, dit vanwege het feit dat de spelers van Espel allemaal ouder zijn dan René, en hij vindt dat we het niet maken kunnen dat we verliezen. Ik zei maar niks. Espel nam de aftrap en we begonnen zoals we eigenlijk altijd doen, proberen de tegenpartij onder druk zetten.
Dit ging eigenlijk wel goed omdat we onder elkaar goed de bal in de voet aanspeelden en zo de kansen wel konden benutten, dit gebeurde ook wel maar de ballen gingen niet in het net. Halverwege kwam er een aanval op het middenveld. De bal kwam bij Gerland, deze gaf ‘m door aan Wim, die de bal het net in schopte.1-0.
Maar ja, bij Blokzijl weet je maar nooit of ze voorsprong behouden, de kansen waren er wel maar als er niets ingaat, en bij de tegenpartij wel! We hielden de voorsprong en gingen thee drinken in de rust en praatten even bij.
Na de rust het veld weer in en de voorsprong maar zien uit te breiden. Het verliep iets anders dan ik had verwacht want na tien minuten ging het een beetje mis, de bal kwam vanaf het middenveld aan onze linkerkant waar ik tegenover de spits kom te staan die mij uitkapt en ik ga erachter aan, wat ik niet had moeten doen, en waar iedereen al bang voor was: ik legde de spits binnen de 16 meter neer, dus Theo kon niet anders dan de bal op de stip leggen, en die bal ging in het net. Ik was erg kwaad op mezelf en wou het veld verlaten, maar de anderen vonden dit niet nodig. De wedstrijd ging weer verder en er kwamen weer wat kansen voor ons.
Halverwege de tweede helft werd Bert onderuit gehaald omdat hij de keeper wou passeren en hij haalde het been te hoog op. Bert viel dus in het strafschopgebied en Wim pakte de bal en legde deze op de stip en scoorde. Ons geluk kon niet op omdat we het betere van ons spel weer terug hadden en we gingen door voor eventueel nog een doelpunt en die kwam er ook nog toen Rene de bal in het diepe speelde en Wim weer eens zijn kwaliteiten liet zien Hij kapte een speler uit en scoorde zijn derde ook nog. Dus we hadden met nog 8 minuten op de klok de wedstrijd onder controle en gingen lekker uit voetballen. Theo floot af en we gingen met een goed gevoel de kleedkamer in en hebben er één of meerdere drankjes op genomen.
Marco ten Wolde
