VHK 4 – Blokzijl 2 3 – 3

Zaterdag de altijd beladen wedstrijd tegen onze buren uit ’t Klooster gespeeld. Er waren zoals gewoonlijk weer wat afwezigen. Deze keer o.a. i.v.m. “Doe Maar” in Arnhem en doordat vanzelfsprekend het 1e met genoeg spelers op pad moet. Bert-Jan en Thomas hadden vorige week kennelijk bij Henri zo’n goede indruk achtergelaten dat wij ze direct weer moesten afstaan. Hiervoor in de plaats kregen wij Lo van Gemert erbij. Samen met Martijn Kuik (voor het eerst dit seizoen aanwezig) en Roy Holman konden we tóch met 13 man op pad. Echter niet nadat Mark Buis er om kwart over twaalf nog van moest worden overtuigd dat hij toch dringend verzocht werd om aanwezig te zijn. Mark voelde zich namelijk verre van fit, maar was er uiteindelijk tóch.
Dan de wedstrijd. Tijdens de warming-up leek het er al op dat we het vanmiddag niet gemakkelijk zouden krijgen. En dat bleek ook tijdens de wedstrijd. Deze begon eerst nog een kwartier later omdat de arbiter van dienst niet kwam opdagen. De daarvoor in de plaats gevonden ‘fluitist’ zou in de wedstrijd een nogal negatieve hoofdrol gaan vervullen. Na een aarzelend begin van onze zijde kregen we gaandeweg de eerste helft steeds meer controle over de wedstrijd. Kansen regen zich aaneen en het was eigenlijk een wonder dat het tot de 15e minuut nog steeds 0-0 was. Everard, na een slippertje van het centrale VHK-duo, op binnenkantje paal het veld weer in. Martin, alleen op de keeper af. Met het nodige geluk door de keeper naastgewerkt. Diverse schietkansen, net naast of over. Het zat ons niet mee. Ook een volleybal actie van een verdediger werd tot ergernis van alles en iedereen aan Blokzijl-zijde over het hoofd gezien. De actie had randje zestien tot een directe vrije trap moeten leiden maar er volgde geen fluitsignaal. Vlak hierna volgt een corner voor VHK .  Henk merkte al in de dug-out op: “Zul je net zien dat deze erin vliegt”. Had hij beter niet kunnen zeggen. Zijn woorden waren nog maar net in de ether verdwenen of de bal lag via een snoeiharde kopbal achter Sander in het net. Niks aan de hand natuurlijk, maar vervelend wél. Rug weer gerecht en op zoek naar 1-1. Omzetting in het veld, Lo van rechtsachter naar rechtsvoor en Hein en Gerbrand beide een linie naar achteren. Voor Lo had dit als bijkomend voordeel dat hij niet meer tegenover de snelle linksbuiten hoefde te spelen. Het risico voor een tweede gele kaart was bij deze “referee” nl levensgroot aanwezig. Via een goed lopende aanval komt de bal bij Martin. Deze snelt langs zijn tegenstander en legt de bal panklaar neer voor Lo, boem: 1-1. Zeer terechte tussenstand na een half uur. We verzuimden om direct door te drukken en VHK op de pijnbank te leggen. De mogelijkheden daarvoor waren er zeker. Nog 3 minuten te gaan tot de rust. 2 keer vanuit een omschakelmoment gevaar voor het Blokzijl-doel en 2x was het vissen voor Sander. 3-1 achter en direct na de aftrap het rustsignaal.
In de rust waren we het er allen over eens dat hier niet verloren hoefde te worden. Dat gebeurde dan ook niet. Even waren we weer zoekende om in het juiste ritme te komen. Martijn had Hein vervangen en kwam rechtshalf te spelen. Langzaam kantelde de wedstrijd weer in Blokzijls voordeel. Uit een ingooi van Martijn en een voorzet van Mark werd de bal op onnavolgbare wijze door Everard tot doelpunt gepromoveerd. Een juweeltje. Na 25 minuten spelen rook Blokzijl bloed. Dat vloeide er voor VHK al vlak daarna. Weer was het Everard die na een sublieme combinatie de bal uiterst koeltjes in de verre hoek schoot. 3-3, en er zat nog meer in.  Direct hierna schoot  de voor Johannes ingevallen Roy de bal snoeihard op de paal en ook hierna kregen we nog enkele goede kansen. Tot de scheidsrechter vond dat VHK wel heel erg in het nauw kwam en een overwinning voor zijn ploeg dus wel heel erg ver weg was! Hij besloot voor een paar futiliteiten nog maar eens wat vrije trappen rond de Blokzijl-“zestien” te geven. Vanzelfsprekend vergezeld van het nodige protest, maar de man bleek niet te vermurwen. Tot opluchting van iedereen bracht Sander redding of werd in de muur geschoten. Het bleef bij 3-3. Een hectisch middagje Klooster. Nog opgemerkt dient te worden dat onze supporter Hemmo zich de hele middag in de Kloosterse dug-out heeft begeven. Commentaar van Hemmo: “Maar ik was wél voor Blokzijl hoor”.