Zaterdag was het weer zover. We mochten weer ballen. En wel thuis tegen Ens.
Het leek een moeilijke wedstrijd te worden aangezien Ens bovenaan staat en dus wel redelijk goed is.
Allemaal waren ze er; Matthijs, Caithlin, Lucinda, Louis, Luuk, Sebastiaan, Jan-Hinze en Niek en natuurlijk onze mascotte in rolstoel Kyllian.
Na de warming-up kregen ze een peptalk van coach Theo en dat leek te helpen want het ging aardig gelijk op.
De vaste harde supporterskern was er natuurlijk ook en die lieten zich horen….
Doelpunten vlogen ons om de oren van Jan-Hinze, Lucinda, Niek enz.
Ja we kregen ook tegendoelpunten, het gras was nat, de bal was nat, de verdediging stond even te slapen enz. Het is uiteindelijk 4-6 geworden en ja, Ens heeft gewonnen maar dat was niet van harte…
Ach ja, wat zijn ze gegroeid die F-jes. Vorig jaar stonden ze nog bloementjes te plukken en naar een overkomend vliegtuig te kijken en nu spelen ze over naar elkaar, kijken ze wie er vrij staat en schieten ze mijlenver uit vanuit het doel…
Het is dan ook super leuk om te kijken bij zo’n wedstrijd, om leider te zijn van zo’n topteam.
En de verslagen van de ouders te lezen op de site.
En we gaan gewoon door totdat we over 10-12 jaar het 1e elftal van Blokzijl zijn.
Groetjes en tot de volgende keer
Brigitte
