Zaterdag 9 mei 2009
Blokzijl F3 – Flevo-boys F11 uitslag 2 – 6 (1 – 3)
De herinneringen aan de vorige ontmoeting met Flevo-boys waren geen prettige. Een enorme uitslag waar alleen Flevo-boys blij mee kon zijn. Maar de voortekenen waren goed. Tijdens het intrappen werden al wat speldeprikjes uitgedeeld door “onze jongens”. Beide teams zaten op de zelfde goal te schieten. Onze speler hadden daarbij direct al wat vette acties. Zo schoten we de sterspeler een bal tegen zijn hoofd. Daarnaast werden meerdere keren de ballen afgepakt van de Flevo-boys spelers.
De wedstrijd was net koud aan de gang en Frans had al 2 loep zuivere scoringskansen om zeep geholpen. Peter en Arie keken elkaar aan en zeiden dit komt goed, hier zit meer in. Zeker na een ongelukkig moment waaruit Flevo-boys wist te scoren.
Onze jongens knokten voor wat ze waard waren. Ze leken gekeken te hebben naar Sparta – Ajax. Met een prachtig opgezette aanval, van achteruit, wist Joris een wereldgoal te scoren. Flevo-boys stond even keihard genageld aan de grond, dit zal toch niet waar zijn, zag je ze denken.
Blokzijl ging door, bleef de bal in de ploeg houden. Als je de uitslag ziet geloof je het niet, maar de aansluitingstreffer was in de maak. De druk werd op gevoerd. Vele ballen werden afgepakt van de tegenstander. Er volgde nog een levensgevaarlijke kans op doel. Deze ging helaas, want ze hadden het verdient, naast.
Rust……………….
Trots kwamen de jongens aangerend. Op de gezichten kon je lezen dat ze meer wilden en wilden zeggen, vinden jullie ons niet geweldig. Natuurlijk ben je als vader super trots op je kind, maar nu waren er 10 toppers actief waar wij als supporters een YES gevoel van kregen. We zeiden dan ook, ga door jongens het gaat echt goed!
In de tweede helft was het Flevo-boys die weer eerst wist te scoren. Daar waren we eigenlijk niet meebezig. We richten ons op weer een goed opgezette aanval van Blokzijl. Pass naar buiten, bal door spelen naar voren en Joris die samen met Bart op de goal afgingen. Dit zou de 4 – 2 worden. Helaas schoot Joris mis, maar weer zag je hoe scherp Blokzijl aan het spelen was. Opnieuw een uitbraak. Kyran zette wel een hele coole sliding in. Bal en tegenstander zagen de grond. De scheids, die overigens een goede pot aan het fluiten was, gaf een stuiterbal. Uit deze spelhervatting ontstond een aanval waaruit Flevo-boys op doel schoot maar vergat dat daar Frans stond die dus gewoon weergaloos die bal wist te pakken. Vervolgens een uittrap deed die bij Joris belande, die weer als een echte goaltjes dief op jacht ging naar de goal. De verdedigers leken hem in te gaan halen, maar daar kwam Steven de bal opeisen. Met een verschrikkelijke uithaal wist hij te scoren. De keeper heeft hem niet eens gezien. Wat een moment en wat een fantastisch stukje voetbal door ONZE JONGENS.
We leken meer te gaan halen want Blokzijl bleef de ballen afpakken en was veel feller aan het voetballen. Helaas konden we het niet uitdrukken in goals, maar voor ons was dat niet meer belangrijk. Elke ouder die langs de kant stond en niet van Flevo-boys was, had het gevoel van we waren goed, de jongens verdienen te winnen.
De wedstrijd was voorbij en we juichten harder dan onze tegenstander. In de penalty’s die daarna volgden, werden vele goals gemaakt door zowel Flevo-boys als Blokzijl.
Het was een superwedstrijd, volgens de coach. De beste van het jaar en daar zijn wij het als ouders mee eens.
Theo Dragt
