Achter de wolken schijnt de zon !

Wedstrijd nummer 19 voor het eerste elftal van Blokzijl. De vorige 18 competitiewedstrijden leverde precies 0 punten op. Het inpassen van de 7 B junioren in het eerste seniorenteam gaat dus allemaal niet vanzelf. En dat was ook te verwachten toen we daar mee begonnen, maar je hoopt toch altijd dat het allemaal meevalt. In januari werd er door het team een prachtig weekend beleefd in de Limburgse heuvels en de spirit zat er goed in om er een goede 2e competitiehelft van te maken. Het begin was zeer hoopgevend want zowel tegen Sneek (2-1) verlies en vooral Woudsend (3-2) verlies in de 6e minuut blessuretijd, hadden de youngsters van Blokzijl minimaal een punt verdiend. Maar als telt niet in de voetballerij en na wat mindere weken leek de klad er eigenlijk in te komen. Tot tweemaal toe stonden we op dinsdag met respectievelijk 5 man en 6 man op het trainingsveld en de wedstrijden tegen Creil en Hielpen werden vrij kansloos verloren. De afgelopen week was de trainingsopkomst prima, en op dinsdag was de Stentor er zelfs om een verslag te maken over het wel en wee bij Blokzijl.
Als je op de donderdag dan zelf 8 spelers hebt en je een beroep moet doen op een vijftal 2e elftalspelers, en dan op zaterdag naar de koploper toe moet, dan zinkt de moed je vooraf in de schoenen. Maar dan blijkt dat voetbal, op welk niveau dan ook, een raar spelletje blijkt.
Blokzijl trad aan met Sander in de goal. De officiele doelman van ons 2e helpt ons al weken uit de brand en zijn trainingsuren zijn zich aan het uitbetalen. Janco Dragt, net 17 geworden vorige week nam zijn vertrouwde rechtsbackplek in. In het centrum stonden captain Stefan en gelegenheidsvoorstopper en hoer van het elftal Ron die op donderdag al had aangegeven de heer M. Boersma van Scharnegoutum een vervelende middag te willen bezorgen. Julian de Rooij, ook maar 17 jaar jong moest op een voor zijn doen onwennige linksbackplek laten zien wat hij in zijn mars had. Met 4 man op het middenveld wilden we de aanvalsgolven van de koploper zien tegen te houden. Robin de Boer de kilometervreter van ons team stond aan de rechterkant. Cor Knoppers, 17 jaar, moest ons aanvalsspel leiden en good old Peter Oosterkamp, die zijn eerste wedstrijd weer speelde na weken uit de roulatie te zijn geweest met 6 gekneusde ribben ondersteunde cor in het centrum. Mark Benus, bezig met zijn 3e jeugd, en waar je als coach altijd een beroep op kunt doen, startte vanaf links. Voorin hadden Carlo (zit ie nou bij het 1e of 2e ?) en Nick Mondria ( 18 jaar pas) de oneerbiedige taak om te kijken wat ze daar konden uitrichten. Op de bank hadden we Raimon de Boer en Bart Jan van Houwelingen (beide van het 2e) die er gelukkig voor zorgden dat we uberhaupt wissels hadden vandaag. Top jongens !
Minuut 3 is aan de gang en er staat 1-0 op het scorebord. Een onschuldige vrije trap aan de zijkant van het veld werd voor de goal ingebracht en de 18 man die in de zestienmeter stonden die stonden er bij en keken er naar. Ook Sander deed dat en zo belandde de bal in de verre hoek tegen de touwen. Waar we van te voren bang voor waren leek meteen uit te komen. Met een monsternederlaag naar Blokzijl terug worden gestuurd. Maar de groen-witte brigade uit Blokzijl kreeg iets over zich heen wat niemand had verwacht. Met een fantastische inzet en een portie werklust van heb ik jou daar werd er door iedereen een stapje extra gedaan. Er werd gecoached, er werd geluisterd naar de coaching en wat we nog niet zo vaak hebben gezien dit jaar, was een ieder bereid om een stap extra te zetten voor een ander. Scharnegoutum kwam niet lekker in de wedstrijd en dat was gedeeltelijk hun eigen schuld maar ook zeer zeker door de ploeg uit Blokzijl. Scharnegoutum had het meeste balbezit maar daar deden ze bar weinig mee. Sander kwam niet echt in de problemen al had hij 1x de hulp nodig van de lat. Met een 1-0 achterstand werd de thee opgezocht en in de kleedkamer was de stemming opperbest. Onze tegenstanders liepen mopperend op elkaar richting kleedruimte, wat een verschil in humeur (en plezier) Een ieder had wel in de gaten dat we op een hele goede manier bezig waren en een ieder was er ook al mee bezig om dat in de 2e helft voort te zetten. Het geloof dat er een stunt van jewelste inzat werd groter en groter. De mannen van Scharnegoutum hadden in de rust waarschijnlijk flink op hun falie gehad want ze tapten uit een ander vaatje dan in de 1e helft. Raimon de Boer was Janco komen vervangen en het leek net of hij al jaren in het 1e elftal speelde. Geen rare dingen doen en zo goed mogelijk zijn man uitschakelen. Blokzijl kwam het eerste kwartier zonder kleerscheuren door en probeerde er voetballen steeds vaker uit te komen. Peter Oosterkamp gaf aan gewisseld te moeten worden maar zorgde er eerst nog even voor dat Blokzijl op een zeer verrassende 1-1 kwam. Een prima aanval waarbij Cor en Carlo en Robin betrokken waren eindigde op een meter of 30 van de goal voor de voeten van Peter. En net zoals afgelopen donderdag op de training bedacht hij zich geen moment en liet de bal van zijn wreef vertrekken richting kruising. De keeper van Scharnegoutum die nog geen fatsoenlijke bal op doel had gehad stond verbouwereerd, aan de grond genageld te kijken en luisteren hoe de bal de goal in vloog. Ongeloof aan de kant waar Harm, Harm en Richard stonden te genieten van het team.
Bij Scharnegoutum voelden ze de bui al aankomen, ze zouden toch niet hun koppositie verspelen door punten te laten liggen tegen de nummer laatst ? Bij Blokzijl werd Peter meteen op zijn hoogtepunt gewisseld en Bart Jan mocht zijn kunsten vertonen. Met man en macht werd er door Blokzijl doorgebuffeld om dat ene puntje over de streep te trekken. Helaas viel 10 minuten voor tijd de beslissing. Een middenvelder van Scharnegoutum speelde zich door het centrum zeer knap vrij en zijn uithaal was Sander te machtig. 2-1 voor de koploper, zeker niet onverdiend maar ook zeker niet overtuigend. Blokzijl gaf nog even alles. Ron schoof door naar voren waardoor we 1 op 1 achterin stonden. Carlo had de gelijkmaker voor Blokzijl nog op zijn schoenen maar zijn inzet was net niet krachtig genoeg om de verrassing compleet te maken. Toen scheidsrechter Loosman voor het laatst floot viel er een last van de schouders van de koploper af. Met heel veel pijn en moeite wisten ze de hekkensluiter op de knieen te krijgen. Al met al een terechte overwinning voor Scharnegoutum maar wat waren we dicht bij een surprise. Als je dan ook van je tegenstander de complimenten ontvangt voor het getoonde spel dan biedt dat zeker houvast voor de komende weken.
Als Blokzijl deze spirit de komende weken en op de trainingen en in de wedstrijden kan opbrengen dan moet het zeker lukken om van die hatelijke 0 af te komen.